بگو کجایی

به سوی تو، به شوق روی تو، به طرف کوی تو

سپیده دم آیم، مگر تو را جویم، بگو کجایی

نشان تو، گه از زمین گاهی ز آسمان جویم

ببین چه بی پروا، ره تو می پویم، بگو کجایی

***

کی رود رخ ماهت از نظرم، نظرم

به غیر نامت کی نام دگر ببرم

اگر تو را جویم، حدیث دل گویم، بگو کجایی

به دست تو دادم، دل پریشانم، دگر چه خواهی

فتاده ام از پا، بگو که از جانم، دگر چه خواهی

***

یک دم از خیال من نمی روی ای غزال من

دگر چه پرسی زحال من

تا هستم من، اسیر کوی توام، به آرزوی توام

اگر تو را جویم، حدیث دل گویم، بگو کجایی

به دست تو دادم، دل پریشانم، دگر چه خواهی

فتاده ام از پا، بگو که از جانم، دگر چه خواهی

گؤزگؤ و داش

منیم اؤره گیم گؤزگؤ سنین اوره یین  داش

گؤزگؤ ایلن داش ،

اولا بیلرمی  یولداش؟!

- اولار

اؤره یین گؤزگؤ اولوب سئوگی گؤنؤن سالسا داشا

ارییه ر داش

سو  اولار

دوپ دورو آینا کیمین

ایکی آینا دانیشار

ایکی آینا آراسیندا اوتوران سئوگینین سایی اولماز!!!!

                                                                                   یولداش

گؤزگؤ : آینا

انتظار روز جمعه

منو موجا هر روز سیلی زدن، شکستم ولی صخره بار اومدم

کنارم نبودی ببینی چطور با این بی کسی ها کنار اومدم

نمی گم که منت بذارم سرت

نمی گم که من از همه بهترم

فقط کاش بدونی کی از دست رفت

فقط کاش بفهمی چی اومد سرم

حو اسم بهت هست که دلوا پسی

میدونم شبهات صاف و پر نور نیست

بذار با همین حس نگاهت کنم

خدا شاهده چشم من شور نیست

پر از جمعه های بدون توام ،ولی انتظارت هنوز با منه

به این قصه خوشبین تر از سابقم، تو یک روز میای من دلم روشنه

 

آوار

زمین لرزید و دنیامو
هنوز داره میلرزونه
دلم بدجوری دلگیره
از این دنیای دیوونه
تموم خاطرات من
توی این خونه خط خوردند
تموم هم کلاسی هام تو آغوش زمین مردند
تو شبهایی که دلتنگی دیگه آغوش مادر نیست
برای غصه ها دیگه تا دنیا هست آخر نیست
بابا یه گوشه ی خلوت داره درداشو میشماره
میگم مادر بهشتی شد حالا که زیره آواره
نه سقفی رو سرت مونده نه مادر توی آغوشت
اگر چه کوچیکه دستات یه کوه غم روی دوشت

حرف های دل

نوشتن کلمه ای بر تنه ی سطور، برای هویدا ساختن حرف دل..........

سخت است و گران

بهتر بگویم

قاصر است این زبان پر از نقصان.

هیچ توجه نموده ای؟!

حرف، کلمه، جمله، ادبیات، دستور زبان... همه آفریده ی این بشر است.

حال این مخلوق بشر(کلمات، جملات و...) چگونه می تواند به درستی تمامی احساس و تفکر بشری را که خود مخلوق خالقی بزرگ است را بیان کند.

آری خدا که آفرید وی را از قطره ای بسیار پست.

ساخت او را در دو بعد

بعد جسمش که آغاز می شود از میتوز یک زیگوت. سلولی پس از سلولی دیگر.یاخته ها کلنی ها بافتها ارگانلها و این قصه ادامه داردتا تکامل و زاده شدن و همچنان هر یاخته به تنهایی کارخانه ایست که که همواره در حال لیز است و سنتز.

بعد دومش همان نی جدا شده از نیستان. جفت خوشحالان و بد حالان. همان قطره ی معروف جدا شده از دریا

حال چگونه زبان ساخته این بشر هویدا سازد حرف دل بشر ساخته ی خدا را.

-        چگونه بگویم؟!

با کدامین استعاره و تشبیه و تضمین و تلمیح

که بدانی در درونم چه می گذرد

تو نیز قادر نیستی آنچه را که در دل و روحت است برایم، به رشته ی تحریر در آوری.

این است که مکتوبهایم پر از شکایت است و مکتوبهایت سرشار از گله.

دیر نوشتن نه از بی اعتنایی بلکه از سنگینی نوشتن است. درکم کن

و زیباست گفته ی دکتر:

     " اگر جهنمی را که در پس این چهره ی آرام ما نهفته است می توانستیم ببینیم، اگر بهشتی را که در دل ما می شکفد می توانستیم به هم نشان دهیم، دیگر چه نیازی به این همه فلسفه و قصه و سمبل داشتیم؟!"

ولی به یقین در پس این استتار حرفها از یکدیگر حکمتی است از جانب خدا.

شاید می خواهد عده ای حرفهایی در سینه نهفته نگاه دارندتا این حرفها به سان گدازه بسوزاند و ذوبشان کند.

                                                                            duman

اینانمیرام

اینانمیرام آغین آغلیغینا!

قارانین قارالیغینا!
اینانمیرام دنیزین دالغاسینا،
دالغاسی اؤزونون دئییل!
اینانمیرام سمانین گؤیلویونه،
کی دونبالیب گؤزلریمین
اؤنونده.
وارلیغیما ، یوخلوغوما اینانمیرام.
اؤز گؤزومله گؤردویومه،
قولاغیملا دویدوغوما ،
اینانمیرام.
آنجاق کی من
تکجه سنین گؤزلرینه
بیر ده-
یوخومداکی رویالارا اینانیرام.
اینانیرام،
بوندان باشقا بیر عالمه.

                                                       م.ر اسماعیل زاده

                                                          عشق آباد8/6/91

تولدت مبارک

در کشمکش میان دلم و حرف تو که گفته بودی این روز را فراموش کن،

چه کنم که دلم پیروز گشت

وامروز در خاطرم ماند.

تولدت مبارک

یکسال گذشته

یکسال گذشته

ولی نه

چرا یکسال.همش 365 روز؟

امام من خیلی وقته که میشناسمش

زیاده

بیشتر از یکساله

بخدا مطمئنم

مگه میشه یسال بشه اونوقت من هنوزم با خاطراتش بخندم و گریه کنم

چن دقیقه پیش سرم رو بالش بود یهو رفتم به گذشته عین فیلما. وای اون شبا یادم اومد که تا صب بیدار بودیم

یبار یه چیز خنده دار واسش گفتم فقط می خندید خندشو حس می کردم انقد خندیده بود که می گف بسته ادامه نده. الان اگه دخترک عینکی اینجا بود دقیق میگف قضیه چی بود من یادم نمیادکه.

به همین چیزا فک می کردم که یهو متوجه شدم نیشم تا بناگوش بازه قاه قاه خندیدم شانس با من یار بود که کسی نبود وگرنه به عقلم شک می کردن و صددر صد فردا می بردنم پیش روانپزشک.  تو همین افکار یهو عینه فیلما این اپیزود تموم شد و فیلم از کمدی تبدیل شد به ملودرام.

همه جا تاریک شد آسمونم ابری شدو بارید وقتی متوجه بارش آسمونم شدم که خیسیه بالشموحس کردم

چه صادقانه گریه می کردیم

پشت شیشه ی خط خطی

و شکلک زرد رنگه گریه حک می شد بر شیشه ی روشن.

ونقطه ویرگول که نشانه غرق شدنم بود

فرو میرفتم در عمق و صدا کردن اسمم مرا به سطح می کشید

فعلهای جمع دخترک عینکی

                                                                 قسمتی از دفترمduman

آنروز

آنروز هنوز هم درخاطرم هست

تو را دیدم اما بی من

مشغول بخود بودی و فارغ ازمن

دیدمت و دیدنم دیده ام را جاری ساخت

در آن اتاقی تنگ و تاریک

                        که چهار دیوارش سرما را به حصارش کشیده بود

                                                                              باز می گریستم

یک آن آینه را دیدم

بر خاستم

جلویش ایستادم

                    تا به چشمانم بنگرم

                                 که مبادا به دروغ پر آب گشته باشند

تا چشمانم را دیدم

کودکی را دیدم که آبنبات چوبیش که همه چیزش است را از دستش گرفته اند

                                                            duman

یاد خواهی گرفت

پای هر خداحافظی محکم باش

کم کم یاد خواهی گرفت

                              تفاوت ظریف میان نگه داشتن یک دست و زنجیر کردن یک روح را

                                    اینکه عشق تکیه کردن نیست و رفاقت اطمینان خاطر

و یاد می گیری

                                   که بوسه ها قرار داد نیست

                            هدیه ها معنی عهد و پیمان نمی دهند

کم کم یاد می گیری که

                           حتی نور خورشید هم می سوزاند

                                  اگر زیاد آفتاب بگیری

                           باید باغ خودت را پرورش دهی

             بجای اینکه منتظر کسی باشی تا برایت گل بیاورد

یاد میگیری

                              که میتوانی تحمل کنی

                       که محکم باشی پای هر خداحافظی

                         یاد می‌گیری که خیلی می ارزی ...

                                                                  خورخه لوییس بورخس

دلم می خواست

به هر دری زدم یه بار دیگه بیام ببینمت اما نشد

برای ثابت کردن عشقم تلاش کردم ولی بازم نشد

به هردری زدم بهت بفهمونم میخوامت اما باز نشد

هرچی تلاش کردم با چشمام بهت بگم دوست دارم اما نشد

دلم میخواست حس تو هم مث من شه

دلم میخواست دقدقتم عشق من شه

دلم میخواست عشقمو باور میکردی

نمیخواستم آخر این قصه غم شه

دلم میخواست همش کنار تو باشم

بگم تو جونمی ولی حیف باز نشد

میخواستم توی قلبت خونه بسازم

اما در قلبت به روم باز نشد

دلم میخواست شریک شادی هم باشیم

نه اینکه وارث غمو غصه ی هم باشیم

دلم میخواست دوتایی با هم بمونیم

دلم میخواست همیشه یاور من باشی

دلم میخواست تو رویای تو بمونم

بگم تو جونمی ولی حیف باز نشد

دلم میخواست حرفای نگفتتو وقتی

نگام میکردی از توی چشمات بخونم

غربتی دیگر

بیست و شش سال پیش در چنین روزی بود که غربونه ترین زندگی آغاز شد.

آری غربت من چه غریبونه در اتاقی آشنا پا به دنیای غریبی گذاشتم.

امروز این غربت را همه تبریک گفتند

الا یک نفر

آری غربتم برایش اهمیتی نداشت.

                                           duman

سو سوی اتاق تو

در بلندترین نقطه ی کوهی ایستاده ام

و به دور دستها می نگرم

در آن دور دستها سو سوی چراغی را می بینم

به گمانم نور چراغ اتاق توست

تو در آنجا نشسته ای

به هر چیز می اندیشی جز من

و این بزرگترین رنج است

صبور شده ای

کم طاقتی عادت آن روزهایت بود

این روز ها

برای گرفتن خبری از من

عجیب صبور شده ای!!!

دلم تنگته

با حس عجیبی با حال غریبی دلم تنگته

پر از عشق و عادت بدون حسادت دلم تنگته

گله بی گلایه بدون کنایه دلم تنگته

پر از فکر رنگی یجور قشنگی دلم تنگته

تو جایی که هیشکی واسه هیشکی نیست وهمه دل پریشن

دلم تنگه تنگه واسه خاطراتت که کهنه نمی شن

دلم تنگه تنگه برای یه لحظه با توبودن

یه شب شد هزار شب که خاموش و خوابن چراغای روشن

منه دل شکسته با این فکر خسته دلم تنگته

با چشمای نمناک, تر و ابری و پاک دلم تنگته

ببین که چه ساده بدون اراده دلم تنگته

مثله این ترانه چقد عاشقانه دلم تنگته

                                                       معین