پیامبر مهربانی

دوست و آشنا ملامتش می کردند.

در کوی و برزن اهانتش می کردند.

ولی محمد امین صبوری می کرد.

کوچه ای بود که مسیر همیشگی محمد امین و همیشه هنگام عبور بدانجا شخصی شروع به دشنام دادن به حضرت می کرد.

روزی پیامبر موقع عبور از آن کوچه آن شخص را ندید.

حضرت سراغ اهالی کوچه رفت و خانه ی شخص را جویا شد.

به خانه ی آن شخص رفت و دید او در بستر بیماری افتاده.

گفت: در کوچه نبودی نگرانت شدم؛؛؛