الو....الو...سلام

کسی اونجا نیست؟

مگه اونجا خونه ی خدا نیست؟

پس چرا کسی جواب نمی ده؟

یهو یه صدای مهربون!... مثل اینکه یه فرشتس. بله با کی کار داری کوچولو؟

خدا هست؟ باهاش قرار داشتم. قول داده امشب جوابمو بده.

بگو من میشنوم. کودک متعجب پرسید: مگه تو خدایی؟ من با خدا کار دارم...

هر چی می خوای به من بگو قول می دم به خدا بگم.

صدای بغض آلودش آهسته گفت: خدام منو دوست نداره؟؟؟؟

فرشته ساکت بود. بعد از مکثی نه چندان طولانی: نه خدا خیلی دوستت

 داره. مگه کسی می تونه تو رو دوست نداشته باشه؟

بلور اشکی که در چشمانش حلقه زده بود با فشار بغض شکست و بر روی گونه اش غلطید و با

همان بغض گفت: اصلا اگه نگی خدا باهام حرف بزنه  گریه میکنما....

بعد از چند لحظه هیاهوی سکوت:

بگو زیبا بگو. هر آنچه را که بر دل کوچکت سنگینی می کند را بگو.

دیگر بغض امانش را بریده بود بلند بلند گریه کرد و گفت: خدا جونم، خدای  مهربونم،

خدای قشنگم می خواستم بهت بگم تو رو خدا نذار بزرگ شم       تو رو خدا....

چرا؟ این مخالف تقدیره. چرا دوست نداری بزرگ شی؟

آخه خدا من تو رو خیلی دوست دارم قد مامانم، ده تا دوستت دارم. اگه بزرگ  شم نکنه

مثل بقیه فراموشت کنم؟

نکنه یادم بره که یه روزی بهت زنگ زدم؟ نکنه یادم بره هر شب باهات قرار داشتم؟ مثل

بقیه که بزرگ شدن و حرف منو نمی فهمن.

مثل بقیه که بزرگن و فکر میکنن من الکی با تو دوستم. مگه ما با هم  دوست نیستیم؟ پس

چرا کسی حرفمو باور نمی کنه؟ خدا چرا بزرگا

 حرفاشون سخت سخته؟ مگه اینطوری نمی شه باهات حرف زد...

خدا پس از تمام شدن گریه های کودک: آدم، محبوب ترین مخلوق من... چه  زود خاطراتش رو

به ازای بزرگ شدن فراموش می کنه... کاش همه مثل تو  به جای خواسته های عجیب من رو

از خودم طلب می کردند تا تمام دنیا در  دستشان جا می گرفت. کاش مثل تو مرا برای

خودم و نه برای خودخواهی  شان می خواستند، دنیا برای تو کوچک است...

بیا تا برای همیشه کوچک بمانی و هرگز بزرگ نشوی...

کودک کنار گوشی تلفن، در حالی که لبخند بر لب داشت  در آغوش خدا به  خواب فرو

رفت....

                                برگرفته از وبلاگ "خدایا دلی ده در آن دل تو باشی"

خداحافظ

خداحافظ و دوباره همان تصویر.

سیاه و سفید

بی رنگه بی رنگ

او دور می شود وباهر قدمش رشته ای از ریسمان امیدم پاره می شود.

یکی پس از دیگری

می ایستد

برمی گردد

وبا گفتن خداحافظ تبر به هست  ونیستم می زند.

به یاد آوردنش تازیانه ای می شود بر روی لبانم

چنان می کوبد  که توان سخن را ز من می گیرد.

چشمانم زبان می گشاید تابافریاد بی صدای اشک صدایش کند.

صدایت می زنم ؛؛؛چرا نمی شنوی؟؟

                                                                                    duman

عشق sevgi

Bir yar sevdim uzaklarda  دوستدار کسی هستم که در دوردستهاست                                                    Hasret kaldim yuzune ah yarدر حسرت دیدن چهره اش ماندم                                                                      

Gelmez oldun içim ağlarتو نیامدی وباتمام وجودم می گریم                                                                  

Bir tek sözüne hasretim yarو در حسرت شنیدن تک جمله ای از تو                                                       

Uykular haram yoklğundaخواب برایم حرام گشته در نبود تو                                                              

Aşiğim suretine beni anlaعاشقه صورتت گشته ام درکم کن                                                                 

Gözlerinden gedemem heç yarاز چشمانت نمی توانم بگذرم                                                                 

Her şarkimda gözlerin varدر عنوان همه شعرهایم چشمانت وجود دارد                                                   

Anlata anlat delirir oldumآنقدر گفتم که دیوانه گشتم                                                                      

Her satirimda seni buldumدرسطور تمام نوشته هایم تورا یافتم                                                            

Çikamazimdin biliyorumمطمئنم که از آنها خارج نخواهی شد                                                              

Zor sevdamsan gedemiyorumتوعشقی هستی که سخت بدستت آوردم نمی توانم بگذرم                               

Boşa keçmedi ah O yillarآن سالها برایم عبث نبود                                                                             

Senden sonrasi oldu haramبعد از تو همه برمن حرام هستند                                                                

Yerin dolmaz bir gelde yarجایت پر نمی شود برگرد                                                                          

Ömrum senin, sen benim yarعمرم برای تو وتو برای من                                                                    

Aşqini satdin şimdi ellereعشقت را فروختی                                                                                     

Mutlumusun bensiz söyleآسوده ای بدون من ؟                                                                                 

Gun yuzu görmeceksendeروزگار خوشی نخواهی داشت                                                                        

Acimi anla dön geriyeدردم را درک کن و برگرد                                                                                 

Yaşananlari unutursunتو همه ماجرا را فراموش می کنی                                                                     

Belke yerime birini bulursunشاید هم بجای من یکی دیگرپیدا کنی                                                      

Çoktan gittin sen ellereخیلی وقت شده که رفتی                                                                                

                                                                                          Canima can katan aşkin elde

Sen demeyim hani geleceyimdinتو مگر نگفتی که بر می گردی؟                                                          

Sözler verdik yenikdik bizقولهایی یه هم داده بودیم                                                                                         

Sen ayri yerlerdesinوتو در جای دیگری هستی                                                                                   

Kalbim hala esirin seninولی قلبم اسیر توست                                                                                  

Son şarkımda  bak aşkim sanaآخرین شعرم برای توست  عشقم                                                          

Bilgimden ötesi yalan banaغیرازآنچه که می دانم برایم دروغ است                                                        

Yarin durup karanlikdaببین عشقت در تاریکی ایستاده                                                                      

Güneşimi geri ver banaبرگردو آفتاب را برایم بیاور                                                                              

Ah O sözlerin kalbe işlerآه...آن حرفهایت در قلبم نفوذ می کند                                                              

Ah O gozlerin ömre bedelآه... دیدن آن چشمانت برایم عمری دوباره است                                                 

Ah O gülüşün aşık ederآه... آن خنده هایت عاشقم می کند                                                                   

غریبونه

چه غریبونه زندگیم شروع شد.غریبونه زیستم و بزرگ شدم. تنهای تنها

تا چشمانم باز شد گریه نیز با من زاده شدو گشت یار همیشگییم

روزگارم در تنهایی سپری شد و عشقم تنهایی بود.

 هرکجا قدم می نهادم در جستجوی تنهایی بودم.

حرفم از تنهایی بود و حرفهایم در تنهایی.

چشمان جستجوگرم گشت و گشت تا تنهایی دیگر یافت.

تنهایی که ناله می کرد از غم تنهایی .مراخنده می آمد. من که سالها آشنای این غم بودم.

چاره ای نداشتم گوش شنوای ناله اش شدم. او می گریست و غمش می گفت. من می سوختم و دم نمی زدم.

گریست و گریست تا مرا غرق اشک کرد.

گریه اش را می فهمیدم تنهایی اش را می فهمیدم. فهمم مرا در این سیلاب گرفتار کرد.

جویای غمش بودم خریدار غمش گشتم غمش گران بود امامن بهایش را می پرداختم.

صورتم پنهان در پشت دستانم که مبادا ببیند.

دستانم را کنار نزدکه ببیند

ببیند به پهنای صورتم اشکم روان.

ندید که هیچ نخواست که بشنود

بشنود هق هقم را

گوشهایش خسته بود از هق هق های دروغین.

او غمهایش را به من فروخت و رفت.

من باز با غمها تنها گشتم

وبازسکوت

سکوتم را فریاد زدم و سایه اش را گسترانیدم.

و دیگر هیچ کس نبود.

هیچ کس

                   Duman                                                                                  

با من بمون

گفتی برم

             گفتم چرا

                         گفتی پریشونی بسه

گفتی یکی دلتنگمه

خیلی برام دلواپسه

گفتی برم

            گفتم برو

                      اما نگفتم تا ابد

                                         با رفتنت  توی چشام

                                         اشک جدایی حلقه زد

                                         تنهام  خیالت  پیشمه

                                         سخته   دل  درویشمه

                                         هر جا بسوزم خاطرت

                                         خاکستر        آتیشمه

                                         بی شعله  می سوزم ولی

                                         ای عشق  خاموشم مکن

                                         با من  بمون با  من بمون

                                         هرگز   فراموشم    مکن

                                        من قلب چاقو خورده ام

                                        هم زنده ام هم  مرده ام

                                        با   بودنت  گل   کرده ام

                                        با    رفتنت      پژمرده ام