اهل دوزالم

اهل دوزالم

روزگارم بد نیست

خاطراتی دارم

                     خورده هوشی

                                                       سرسوزن عقلی

دوستانی بهتر از نرمی گل

و مامانی که زایید مرا

توی این خواب و خیال

لای حرفها ی  دلم

              من از انتهای قلبم خواهم گفت

                                               یک خدا دارم و بس

اهل دوزال هستم

پیشه ام وراجی ست

گاهگاهی دروغی می بافم

به لطافت لحاف کرسی

می فروشم به شما

                        تا که شاید

                                  دل تنهاییتان تازه شود

                                                      Mariya.duzali