غروب جمعه

انگار   بازهم   از گریه   لبریزم                                         دلتنگ از این حس غم انگیزم

این جمعه هم  رفت و  غریبونه                                       از  دوری  تو  اشک  می ریزم

مثل  صدای  نی  پر  از  بغضم                                          مثل  غروب   جمعه   دلگیرم

از چشمهای من چهره میپوشی                                      آخر  مگر  چه  بوده  تقصیرم

دلواپسم      دلشورتو      دارم                                          آیینه ی  چشمامو  تر کردی

با این   همه  تا  لحظه  مردن                                           چشم  انتظارم  تا  تو برگردی